กระดาษนั้น ลองมอง อย่างต้องจิต

\\*****************************************//
"^กระดาษ^"
กระดาษนั้น ลองมอง อย่างต้องจิต
ดูสะอาด ไร้ชีวิต ไร้อักษร
ดูกระดาษ ว่างเปล่า ว่างทุกตอน
มองแล้วผ่อน ลมหายใจ ให้มันที
ลมพัดมา ดันหนุน เจ้ากระดาษ
ปลิวว่อนไป ไม่ขาด แต่ปลิวหนี
วิ่งตามเก็บ กระดาษ หลายนาที
จนแรงมี เหนื่อยอ่อน อ่อนกายา
หยิบจับมา กระดาษ ขาวแผ่นนั้น
แม้สีสัน ไม่มี แต่ดีหนา
อาจไม่มี ซึ่งค่า หรือราคา
แต่ทว่า มันดี ที่ไม่มี
ขาวสะอาด สว่างตา สว่างจิต
จับดินสอ มาขีดคิด และก็สี
ระบายลง บนกระดาษ แผ่นที่มี
ให้เปื้อนสี เปื้อนสอ ด้วยดั่งใจ
จากกระดาษ ขาวขาว ตอนก่อนนั้น
ก็เปลี่ยนผัน มีสีสัน นั้นสดใส
ทุกสิ่งอย่าง ที่ทำมา ทำลงไป
ก็เพราะใจ อยากเปลี่ยนสรร ให้มันดี

\\*****************************************//